рамо | ср.
(анат.) Дел од човечкото тело од вратот до горниот крај на раката, надлактицата. Тој го стави палтото на рамо и си замина. Навивачите го кренаа на рамена и го носеа меѓу толпата. Тој го повреди рамото. Со мотика на рамо. Повредено рамо.
рампа | ж.
Пречка на некаков премин од еден во друг простор или во ограден простор (преку пруга, на паркинг, преку граница и сл.). Гранична рампа. Наплатна рампа. Крената рампа.
рамстек | м.
Парче чисто, меко, сочно јунешко месо од страничниот дел на грбот. Порачаа два рамстека. Парче рамстек испечено на жар.
ран | прид.
Што се случува, што е, што се јавува на почетокот на денот. Рано утро. Рана зора.
рана 1 | ж.
Отворена, механичка повреда на ткивата придружена со прекин на интегритетот на кожата, телесна повреда, кај човек или кај животно, со некое оружје, остар предмет или со каснување од некое животно; повреда Површинска рана. Внатрешна рана. Отровна рана. Огнострелна рана. Длабока рана. Преврзани рани. Инфицирани рани. Зараснати рани. Рани по целото тело. Отворени рани. Крвави рани.
рана 2 | ж.
ранак | м.
Прво дете што се раѓа порано. Тој е ранак, се роди на седум месеци. Ранаците обично се машки.
ранг | м.
Звање, степен, чин во хиерархија. Висок ранг. Понизок ранг. Ранг на министер.
рангира | св. и несв.
Постави, поставува според ранг, определи, определува ранг. Жирито ги рангираше мелодиите и ја избра најдобрата. Учениците беа рангирани според успехот.
Рангун | м.
Главен град на Мјанмар.
