слаткарство | ср.
Дејност, професија на слаткар. Училиште за слаткарство.
слатко | прил.
На сладок начин, пријатно. Слатко се изнајаде цреши. Слатко спиеше под лозницата во дворот.
слатко | ср.
Густо сварено овошје со шеќер. Слатко од вишни. Слатко од дуњи. Вари слатко.
слатководен | прид.
Што има слатка вода, обично за езеро или река. Слатководно езеро.
слаткогласен | прид.
Што има пријатен, нежен глас. Слаткогласна птица. Слаткогласна уста.
слаткозборен | прид.
Што зборува пријатно, умилно.
слаткозвучен | прид.
Што звучи пријатно, нежно, умилно. Слаткозвучна песна.
слаткопоен | прид.
Што пее убаво, пријатно. Слаткопојна птица. Слаткопоен славеј. Слаткопоен глас.
слаткоречив | прид.
Што умее да зборува убаво, интересно, пријатно; речовит. Слаткоречив говорник. Слаткоречив собеседник.
слач | м.
Сладок пријатен вкус; чувство, наслада, задоволство; Го сети слачот на благото јаболко. Јадењево нема слач. Живееше во светот на слач и милувки
