спојме | св.

Науми, намисли нешто. Тој спојмил да го смени занимањето.

спојник | м.

спојница | ж.

Тоа со коешто се спојува, се поврзува, се составува нешто, спојка.

справа | ж.

справедлив | прид.

Што е праведен, правичен. Строг но справедлив човек. Справедливи одлуки.

справи се | св.

Излезе на крај, совлада пречки, тешкотии. Toj се справи со проблемите на работното место. Полицајците ефикасно се справија со побунетите затвореници.

спрасна | прид.

За свиња ‒ што носи плод, што треба да се опраси.

спрасност | ж.

Состојба кога свињата носи плод, од оплодувањето до опрасувањето.

спраши | св.

спрашти | св.

Избега, се загуби без трага, исчезне, го снема. Децата го забележаа полјакот и ја спраштија. Родителите заспаа и таа ја спрашти оддома. Го јавнал моторот и спраштил.