спотаен | прид.
спотаи | св.
спотера | св.
Потера добиток, дивеч, згони. Трагачите ги спотераа коњите по патот. Момчето ги спотера козите нагоре кон шумата. Волкот ги спотера овците.
спотина | несв.
спотне 1 | св.
Подбуцне, расчепка оган подобро да гори.
спотне 2 | св.
споулави | св.
Направи, предизвика некој да стане улав или да се однесува како улав. Вревата го споулави старецот.
спој | м.
Поврзување, соединување, составување. Мозаичен спој. Спој на искуството и младоста. Синтагматски споеви.
спојка | ж.
Тоа со коешто се спојува, се поврзува, се составува нешто.
спојлив | прид.
Што може да се спои; сврзлив. Спојливи елементи.
