саватли | прид.
саватлија | прид.
Што е покриен со глеѓ; глеѓосан. Прстен саватлија.
сага | ж.
Старо усно или писмено предание кај западнонордиските народи за подвизите на боговите, кралевите, митолошките јунаци итн.
саѓа | ж.
Црн прав што се ослободува при непотполно согорување. Мирисаше на саѓи. Рацете му беа црни од саѓи.
саѓав | прид.
Што е извалкан со саѓи; што е исполнет со саѓи. Саѓав котел. Саѓави раце.
саѓере | прил.
саѓест | прид.
Што има особини на саѓи, што личи на саѓи; саѓав. Саѓеста светлина. Саѓести дупки.
сагија 1 | ж.
сагија 2 | ж.
саѓинка | ж.
Овца или крава што има темна боја, со боја на кожата слична на саѓи.
