трозаб | прид.

Троица | ж.

Неделиво единство, здруженост на трите лица на христијанското божество (Таткото, Синот и Светиот дух); Тројство.

Троја | ж.

Древен град држава на Галиполскиот Полуостров, денешна Турција.

тројка | ж.

Бројката три.

тројкаџија | м.

Ученик што е оценет главно со тројки.

тројно | прил.

Трипати по толку, трипати повеќе. Тројно се зголеми увозот на пченица.

тројноглав | прид.

Што има три глави, триглав

тројство | ср.

Троица.

тројца | бр.

Три лица од машки пол, двајца мажи и една жена, две жени и еден маж. Тројца браќа. Тројца врсници. Тројца селани. Сите тројца беа изненадени. Тројцата почнаа да шепотат нешто. Успеавме да сместиме тројца.

трокатен | прид.