урутка | ж.

Алат, прибор. Готвачки урутки. Градежни машини и урутки.

урџови | и.

Големи бисаги од мешина.

усамен | прид.

усаменик | м.

усами (се) | св.

усвет | м.

Само во клетвата: Усвет да фати ‒ да го нема, да го снема, да исчезне оттука.

усвитен | прид.

Глаголска придавка од усвити.

усвити | св.

Загрее силно до вжарување; вжари. Ковачот ја усвити потковицата.

усвоен | прид.

Глаголска придавка од усвои.

усвоеник | м.