утаен | прид.
Глаголска придавка од утаи.
утаи | св.
Прикрие, сокрие. Попот утаи вино од причесната.
утајка | ж.
Нешто што е сокриено, прикриено. Во бочвите имаше вино утајка.
утајум | прил.
Скришно, на прикриен начин. Утајум го повикува саканиот. Утајум влезе во одајката.
уталожи | св.
Направи некој или нешто да се сталожи, да се смири, да се стиши. Ја уталожи својата напатена душа дома, во својата татковина.
утвари | и.
Црковни богослужбени садови. Свети утвари.
утврда | ж.
Тврдина, утврдување, крепост.
утврден | прид.
Глаголска придавка од утврди.
утврди | св.
Направи утврда, огради нешто заради заштита. Војската го утврди градот. Дојденците ги забарикадираа двата ката и ги утврдија собите.
утека | ж.
Вада на река, одвоена за ловење риба.
