харфа | ж.
Инструмент со многу вертикално оптегнати нееднакви жици на триаглеста рамка. Звуци од харфа. Свири на харфа.
харфист | м.
Тој што свири на харфа.
хатишериф | м.
Султанов указ.
хауба | ж.
Преден, подвижен дел од каросеријата на автомобил. Подигната хауба. Се потпре на хаубата.
хаубица | ж.
Вид артилериско оружје, тежок топ наменет за бомбардирање.
хаусмајстор | м.
Тој што има службена должност да се грижи за ситни поправки во организацијата, во станбен објект и сл. Вешт хаусмајстор. Хаусмајсторот ја поправи бравата.
хациенда | ж.
Голем, простран имот составен од дел за живеење придружен со фарма, селско стопанство, плантажи и сл.
хаџи | м.
Збор што стои пред личното име на тој што бил на аџилак; Хаџи Станко. Хаџи Јован.
хаџија | м.
Тој што бил на поклонение на светите места - Ерусалим за христијаните и Мека за муслиманите;
хашиш | м.
Наркотично средство што се добива од индиски коноп; Cannabis sativa.
