хаубица | ж.
Вид артилериско оружје, тежок топ наменет за бомбардирање.
хаусмајстор | м.
Тој што има службена должност да се грижи за ситни поправки во организацијата, во станбен објект и сл. Вешт хаусмајстор. Хаусмајсторот ја поправи бравата.
хациенда | ж.
Голем, простран имот составен од дел за живеење придружен со фарма, селско стопанство, плантажи и сл.
хашиш | м.
Наркотично средство што се добива од индиски коноп; Cannabis sativa.
Хајделберг | м.
Град во Германија.
Хајдерабад | м.
Град во Индија.
хајка | ж.
Гонење на диви животни заради лов. Хајка на волци.
хајкач | м.
Тој што учествува во хајка.
хаџи | м.
Збор што стои пред личното име на тој што бил на аџилак; Хаџи Станко. Хаџи Јован.
хаџија | м.
Тој што бил на поклонение на светите места - Ерусалим за христијаните и Мека за муслиманите;
