целив | м.
целива | несв.
Бакнува. На сите им целива рака.
целивка | ж.
целивне | св.
Бакне. Ја целивна во челото. Му целивна рака на владиката.
целина 1 | ж.
Нешто што е цело, неподелено, полно, комплетно, што ги има сите делови. Наставна целина. Поетска целина. Логички целини.
целина 2 | ж.
Необработена или запуштена земја. Селаните ги копачеа целините.
целисходен | прид.
цело | ср.
цел_6
цело- | претс.
Како прв дел од сложенки со значење полно, непрекинато: целодневен, целокупен.
целовечерен | прид.
Што трае цела вечер. Целовечерен концерт.
