часовен | прид.

Што се однесува на час. Часовни зони.

часовник | м.

Направа за мерење и покажување на времето; саат. Рачен часовник. Ѕиден часовник. Џебен часовник. Песочен часовник.

часовникар | м.

часовникарство | ср.

часовничар | м.

Занаетчија што поправа или што продава часовници.

часовничарство | ср.

Дејност на часовничар, занимање на часовничар.

часослов | м.

Вид богослужбена книга, зборник со молитви за разни часови од деноноќието.

част | чест.

Само во изразот част и чест ‒ секоја почит;

частица | ж.

часум | прил.

Часум скокна од постелата.