чатал | м.
Раздел на дрво, гранка во форма на вила. Носеа стапови со чатал на крајот.
чаталест | прид.
Што е со чатал, со чатали. Чаталесто дрво. Чаталеста бука. Чаталести гранки.
чатали се | несв.
Се двои, се дели на две. Сокаците се чаталеа таму околу чешмата.
чаталија | прид.
Чаталија врба.
чатално | прил.
Во вид на чатал. Две дебели гранки чатално се шират.
чати | несв.
Попот чати.
чатија | ж.
Дрвена конструкција на покрив. Ветровите ги кренаа чатиите и оџаците на куќите. Мајсторите работеа на чатијата.
чатма | ж.
(арх.) Ѕид направен од прачки, дрвени летви, облепен со кал. Куќарката беше од чатма.
чатма-веѓи | и.
Споени веѓи.
чатмалија | прид.
(арх.) Што е од чатма, како чатма.
