часовничар | м.
Занаетчија што поправа или што продава часовници.
часовничарство | ср.
Дејност на часовничар, занимање на часовничар.
часослов | м.
Вид богослужбена книга, зборник со молитви за разни часови од деноноќието.
част | чест.
Само во изразот част и чест ‒ секоја почит;
частица | ж.
часум | прил.
Часум скокна од постелата.
чатал | м.
Раздел на дрво, гранка во форма на вила. Носеа стапови со чатал на крајот.
чаталест | прид.
Што е со чатал, со чатали. Чаталесто дрво. Чаталеста бука. Чаталести гранки.
чаталија | прид.
Чаталија врба.
чатали се | несв.
Се двои, се дели на две. Сокаците се чаталеа таму околу чешмата.
