чакален | прид.
Што се однесува на чакал2. Чакална покривка.
чакалест | прид.
Што има многу чакал2. Чакалеста почва.
чакалиште | ср.
Место каде што има многу чакал2.
чакарест | прид.
За очи ‒ што се шарени, различни по боја кај еден човек. Чакарести очи.
чакарлив | прид.
чакија | ж.
Вид џебен нож што се склопува, обично со коскена рачка.
чакмак | м.
Огнило, секало. Извади од појасот чакмак и заудира по каменчето.
чакнат | прид.
За човек ‒ што е удрен, нетокму. Човекот е малку чакнат, не знае што зборува.
чакне | св.
Удри малку, потчукне.
чакрест | прид.
