чип 1 | м.
Жетон во некои хазардни игри.
чип 2 | м.
Во електрониката ‒ електронски склоп создаден како еден неделив дел, обично на силициумска плочка.
чип | прид.
чпртав.
чипка | ж.
чипкар | м.
Работник што изработува чипка.
чипо | прил.
Лабаво, непотполно. Чипаво фати. Чипо го врза товарот
чипоносе | ср.
Нос што е малку подвиен нагоре.
чипс | м.
Пржен компир исечен на многу тенки ливчиња и соодветно зачинет.
чипурлав | прид.
чипчи | несв.
Силно стиска, држи некого или нешто. Ги чипчи децата до себе. Таа му ја чипчи раката.
