чип | прид.

чпртав.

чипка | ж.

чипкар | м.

Работник што изработува чипка.

чипо | прил.

Лабаво, непотполно. Чипаво фати. Чипо го врза товарот

чипоносе | ср.

Нос што е малку подвиен нагоре.

чипс | м.

Пржен компир исечен на многу тенки ливчиња и соодветно зачинет.

чипурлав | прид.

чипчи | несв.

Силно стиска, држи некого или нешто. Ги чипчи децата до себе. Таа му ја чипчи раката.

чир | м.

Гнојно поткожно заболување.

чирав | прид.

Што има чиреви по телото.