чалија | ж.
Боцкава грмушка, драка; Paliurus aculeatus. Волната останува по чалиите.
чалма | ж.
Платнен завој околу фесот кај муслиманите.
чалнат | прид.
Што е мрднат со умот, удрен, чакнат; Тој е чалнат во умот. Го сметаа за чалнат.
чалне | св.
Удри, обично со нога топка или нешто слично. Добро ја чална топката. Го чална по глава. Ја чална желката и таа се собра во корупката. Чална нервозно едно камче.
чам | м.
(бот.) Иглолисно дрво ‒ ела, бор, смрека.
чамец | м.
Мал пловен објект, чун. Рибарски чамец. Чамец за спасување. Гумен чамец.
чамов | прид.
Што е од чам. Чамови греди. Чамови штици.
чамовина | ж.
Чамово дрво како градежен материјал, како материјал за обработка. Таван од чамовина.
чамовица | ж.
Дрво од чам.
чампари | и.
Ударен музички инструмент од две месингани плочи што при удар една од друга даваат ефектен звук;
