чултар | м.

чума | ж.

(само едн., мед.) а) Тешка заразна болест со голема смртност. Епидемија на чума. б) Вирусно заболување кај животните (кокошки, свињи и др.). Чума кај свињите. Чума кај кокошките.

чумав | прид.

Што е болен од чума.

чумак | м.

чумба | м.

чумбер | м.

чумен | прид.

Што се однесува на чума. Чумна зараза.

чумешлив | прид.

Што не е токму, будала. Чумешливо дете.

чумоса (се) | св.

Се разболе од чума. Чумосаа сите во селото.

чумосан | прид.

Што е болен од чума. Чумосан добиток. Чумосан час.