шаржер | м.
Метална рамка со повеќе куршуми за пушка, пиштол или друго огнено оружје. Полн шаржер. Празни шаржери.
шари | несв.
Црта, прави линии, повлекува линии врз нешто. Девојчето шареше со прачка по песокот. Учениците шареа со креда по таблата.
шарило | ср.
Материјал, боја или предмет со кој се шари.
шарка 1 | ж.
Реска, цртка, линија, црта на некој предмет или на нешто. Шарките на ѕидот создаваат единство од топли бои. Две шарки парај – црвена и црна. Имаше една шарка на кошулата. Геометриски шарки. Авионот оставаше долга, бела шарка на небото.
шарка 2 | ж.
Метален дел, желевце за поврзување кај врата, различни други делови од мебел, кутија, рамка на врата, крило на прозорец. Метални шарки. Една шарка на дрвената кутија беше разнишана.
шарка | несв.
Шара малку, Детето шаркаше по тетратката.
шарканица | ж.
Слика или текст без некоја вредност и концепција. Неговите шарканици никој не ги купува. Нејзиниот роман е обична шарканица.
шарко | ср.
За шарено животно (особено за куче или за коњ); Едното куче беше шарко, а другите две сосема црни.
шарконог | прид.
За животно што е со шарени нозе. Шарконог коњ. Шарконога кобила. Шарконого маче.
шарлаган | м.
Растително масло, густо масло од сусам, афион и сл. Густ шарлаган. Сусамот го мелеа и правеа шарлаган.
