шарлаганџија | м.
Лице што поседува шарлаганџилница или што работи во неа, што произведува шарлаган. Нивното семејство се познати шарлаганџии.
шарлаганџилница | ж.
Работилница каде што се преработува сусам, афион и сл. за да се добие шарлаган, масло. Сусамот го однесе во шарлаганџилницата.
шарлатан | м.
Тој што се прави голем зналец, што се замислува нешто што не е; фалбаџија, лажливец, измамник, нечесен човек. Селото се наполни со шпекуланти и шарлатани. Ситен шарлатан.
шарлатанство | ср.
Измама, лага, клевета, нечесно однесување, свесно правење сплетки. Тој беше познат по своето шарлатанство.
шарлатанствува | несв.
Се занимава со шарлатанство. Тој шарлатанствува низ селата.
шарлах | м.
Заразна детска болест;
шарм | м.
Привлечност, љубезност, симпатичност, допадливост. Таа има неодолив шарм. Неговата приказна има невиден шарм.
шармантен | прид.
Што има шарм; привлечен, симпатичен, допадлив. Шармантен господин. Шармантна девојка. Шармантен сценски настап.
шармер | м.
Тој што има шарм и што умее да шармира. Градски шармери.
шармира | св. и несв.
Занесе, занесува, привлече, привлекува, се допадне, се допаѓа некому; употреби, употребува сопствен шарм за да постигне нешто. Таа ги шармира момчињата во класот. Тој ги шармира родителите на девојката. Неговиот настап ја шармираше публиката.
