штимунг | м.
Општо расположение, атмосфера, настроение. Забавата имаше штимунг.
Штип | м.
Град во Македонија.
штипалка | ж.
Дел од телото кај некои животни (рак и сл.), крак. Ракот ја фаќа храната со штипалките.
штипало | ср.
Тој што штипе.
штипе | несв.
Стиска, притиска со врвот на прстите или со некој предмет (клешти, штипалка и сл.). Тој ја штипеше за раката, а таа молчеше. Таа го штипеше детето по образите.
штипеж | м.
Силен притисок со врвот на прстите или со некој предмет. Сѐ уште ја чувствува болката од штипежот.
штипка 1 | несв.
Малку, нежно штипе,
штипка 2 | ж.
Дрвена, пластична и сл. направа за придржување алишта при сушење. Дрвени штипки. Шарена штипки. Алиштата беа закачени со штипки на јажето.
штипка 3 | ж.
Мало количество од нешто што може да се опфати со два-три прста, прстофат. Во тестото се става една штипка сол.
штиплив | прид.
Што штипе. Ветрот беше студент и штиплив.
