штир | м.

Едногодишно растение што расте во поле како плевел; Amaranthus.

штир | прид.

Што е неплоден, јалов. Штира земја. Штира жена.

штирак | м.

Кола, супстанција составена од скробно брашно (од пченка, ориз или компир) со други додатоци; раствор што служи за добивање крутост на текстил или на облека. Кошулите ги стави во штирак да постојат малку. Вака цврсти се завесите ако се потопени во штирак.

штирен | прид.

Што е штир, неплоден, јалов. Штирена овца.

штирка | несв.

Потопува нешто (чаршафи, облека и сл.), става во штирак; Таа ги штирка кошулите.

штирка | ж.

Јалово животно.

штиркавица | ж.

Јалово, неплодно животно. Таа овца е штиркавица. Му продале овци штиркавици.

штиркан | прид.

Глаголска придавка од штирка.

штиркосан | прид.

штит | м.

Дел од оружје што служи за заштита. Златен штит. Убав штит со гравура на лав.