Резултати за пребарувањето: а
закопа | св.
Почне да копа. Војниците веднаш закопаа под ридот.
зајачи | св.
Почне да јачи, да стенка, да офка; јачи. Тој зајачи и гласно заплака. Зајачи во сонот.
камуха | ж.
Вид свилена ткаенина.
изјари | св.
За петел ‒ оплоди кокошка. Петелот ги изјари кокошките.
лоцира | св. и несв.
Смести, сместува нешто на определено место, определи, определува место на нешто.
празен | прид.
а) Што не е исполнет, наполнет со нешто, во кој нема ништо; полн. Празен амбар. Празна чаша. Празна кутија. Празно шише. б) Што не е пополнет, што е без текст. Празен лист. Празен формулар. Празна тетратка. в) Што не е натоварен со нешто, што е без товар. Празен камион. Празни вагони. Празни коњи. г) Што не е населен, во кој не живее никој, во кој нема никој. Празен град. Празно село. Празни улици. д) Што не е зафатен со нешто, запоседнат од некого. Празен кревет. Празен стан. Празна куќа. Празно место. ѓ) Што нема волја, желба за работа, што е безделен. Не стој празен, фати се за работа!
зацака | св.
Почне да цака, да испушта звук со специфично местење на јазикот и забите. Кога виде што направиле децата, зацака со јазикот.
излага 1 | несв.
изложи_1 На саемот излагаат домашни и странски излагачи.
зајази | св.
Загради нешто со јаз. Зајазија еден дел од дворот.
излачи 2 | св.
Изделува, одвојува. Овчарот ги излачи молзниците од другите овци.
