Резултати за пребарувањето: вила
вила 2 | ж.
Убава, раскошна куќа, обично надвор од градот, резиденција или наменета за одмор. Во вилата „Атина“ живееше чичко ми.
вила 3 | ж.
Женско митско суштество со неверојатна убавина, со натприродна моќ; самовила. Дедо ни раскажуваше приказни за вили и секакви други чуда.
вила 1 | ж.
Орудие со два или повеќе краци, парошци за работа со сено, слама, гној и сл. Со железна вила го вадеше гнојот од шталата. Селаните најчесто имаа обични дрвени вили со кои го превртуваа сеното да се суши.
свила | ж.
Конец, влакно произведено од кожурецот свилена буба. Точи свила.
вилар | м.
Тој што прави вили.
свилар | м.
Тој што произведува или што продава свила.
вилари
Зборот е поврзан со:
вилает | м.
(истор.) Област во Турското Царство со која управувал валија. Битолски вилает.
цвилат
Зборот е поврзан со:
црвила
Зборот е поврзан со: