гас ¹ | м.

Воздушесто тело чии честици се стремат да го исполнат сиот слободен простор; плин.

гас ² | м.

Газија, петролеј (за ламба). Уличните светилки на гас светеа матно.

гаси | несв.

Прави нешто да престане да гори или да свети. Огнот полека се гасеше.

гасен | прид.

Што се однесува на гас, што е со гас, што е наменет за заштита од гас. Гасна комора. Гас-маска.

гасне | несв.

Прави нешто да престане да гори или да свети. Ја гаснеше цигарата и ја гледаше.

угаси | св.

гасат

Зборот е поврзан со:

загаси | св.

Направи нешто делумно или целосно да престане да гори или да свети; изгаси. Дождот го загаси огнот.

изгаси | св.

За оган, светлина ‒ направи нешто да престане да гори или да свети. Огнот одамна изгаси. Ветрот одамна ја изгаси свеќата.

Бургас | м.

Пристаништен град во Бугарија.