Резултати за пребарувањето: глас
глас | м.
а) Звук што се создава во грлото со помош на гласилките при зборување, при пеење и сл. Силен глас. б) (лингв.) Најмал елемент на јазикот – согласка, самогласка.
гласи 2 | несв.
Пушта глас. Гласеше песната на сватовите.
гласа | несв.
Се изјаснува за определено политичко, државно или административно прашање со кревање рака или по писмен пат. Гласај така како совеста што ти наложува, а не против!
оглас | м.
Јавно писмено или усно известување за нешто (преку весник, радио, на огласна табла и сл.). Оглас за продажба на станови. Даде оглас во весник. Табла за огласи.
гласа
Зборот е поврзан со:
гласи 3 | несв.
Соопштува, значи, звучи, содржи, изгледа некако. Во старата верзија ова место гласи вака...
гласи 1 | несв.
Штима инструмент. Маестрото ја гласеше виолината.
гласен | прид.
Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата.
гласеж | м.
Изговор на определени гласови. Гласежот на ќ, ѓ треба да се бара меѓу гласежот на смекнатите к, г и...
гласач | м.
Лице што гласа, што има право на глас. Гласачите масовно се упатија кон гласачките места.
