гласач | м.

Лице што гласа, што има право на глас. Гласачите масовно се упатија кон гласачките места.

гласит | прид.

гласен | прид.

Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата.

гласат

Зборот е поврзан со:

огласи | св.

Даде оглас во весник или на друг начин преку оглас објави нешто. Тој го огласи станот за продавање во весник. Не успеа да го продаде автомобилот иако го огласи неколку пати.

гласат

Зборот е поврзан со:

наглас | прил.

Гласно, да може да се чуе. Погледнаа и се насмеаја наглас. Помисли наглас.

одглас | м.

Одразен, повторен звук, глас; одек, ехо. Слушна одглас на славеј. Тишината ја нарушија одгласи на чекори.

гласат

Зборот е поврзан со:

огласи

Зборот е поврзан со: