Резултати за пребарувањето: дом
одоми | св.
Направи некој да има дом, куќа; закуќи. Родителите му купија стан, го одомија.
домче | и. ср.
Зборот е поврзан со:
домино | ср.
(само едн.) Вид игра со правоаголни плочки кои на едната страна се обележани со различен број точки.
домава | св.
Престане со мавањето. Домавал со прачката по грбот на магарето и седнал.
домеле | св.
Заврши со мелењето, сомеле нешто до крај. Домели го месото. Пченката ја домеливме, нема повеќе.
домоли | св.
Постигне нешто со молење. Ја домоли мајка си да ѝ купи нов фустан.
Додома | ж.
Главен град на Танзанија.
домами | св.
Привлече некого да дојде, придобие со мамење. Тој ме домамил ваму за да ме фатат во стапица. Свирката го домамила девојчето.
домаси | прил.
Во својот дом, дома. Се вратил домаси.
домери | св.
Заврши со мерењето, измери до крај. Домери ги вреќите со брашно.
