изобилие | ср.

возобнова | ж.

Обновување, враќање на нешто првобитно, претходно. Се бара возобнова на црквата.

изобличен | прид.

Што се изобличил. Изобличено лице.

изобличат

Зборот е поврзан со:

изобилува | несв.

Има нешто во голема мера, во изобилство. Градското пазариште изобилуваше со земјоделски производи. Програмата изобилува со рекламни прилози.

зобливиот

Зборот е поврзан со:

зобнете

Зборот е поврзан со:

возобнови

Зборот е поврзан со:

возобнови | св.

Прави нешто разурнато, уништено да го добие првобитниот изглед; обнови. Селаните ја возобновија старата црква. Младите клетки се размножуваат и ги возобновуваат умрените.

разобличи | св.

Јавно покаже нечиј негативен лик, улога, постапка; демаскира нечие однесување или дејствување. Авторот ја разобличил сета нивна аморалност и хипокризија.