Резултати за пребарувањето: кит

кит 2 | м.

Мека, леплива смеса што брзо се стврднува и служи за исполнување на нерамнини и пукнатини на површината пред нејзино бојадисување.

кит | изв.

За одбивање, одвојување на јагнињата од овците.

кит 1 | м.

Општ назив за најголемите морски цицачи, со мазна кожа и тело на риба; назив за одделни (обично најголеми) видови од тој род.

Кито | ср.

Главен град на Еквадор.

кити | несв.

Украсува, дотерува некого или нешто. Друшките ја китеа невестата со алтани. Секоја година децата ја китеа новогодишната елка.

китен | прид.

(нар. поез.) Накитен со китки цвеќе, со накит. Китени сватови. Носеше китна руба.

Китка | ж.

Планина во Македонија.

китаб | м.

Книга што содржи верски учења и прописи кај муслиманите.