крв | ж.

Црвена течност што тече низ крвните садови на човекот и животните и ги обезбедува хранењето и размената на материите во клетките. Артериска крв. Крв од вена. Му тече крв од носот.

крвче | и. ср.

Зборот е поврзан со:

крвје

Зборот е поврзан со:

крвно | прил.

Со крв, по крв. Фамилиите крвно се измешаа.

крвца | ж.

крвче | ср.

крвца | и. ж.

Зборот е поврзан со:

крвен | прид.

Што се однесува на крв. Крвни садови. Крвна плазма. Црвени крвни зрнца. Крвна група. Крвен притисок. Крвен излив.

крвав | прид.

Што е од крв, во што има крв, што е со крв, што крвави. Крвава флека. Крвава вода. Крвави раце. Крвава рана. Крвав завој.

крвник | м.

Тој што извршил убиство; убиец. Крвникот со меч го уби старецот.