'рблак | м.

Пукнатина во карпа, во камен каде што се цеди вода. Карпата имаше 'рблаци и од нив се цедеше вода.

сушлак | м.

влакно | ср.

Израсток во форма на тенка нишка на некои делови кај човекот и жи–вотните. На главата немаше ни влакно коса. Коњско влакно.

дошлак | м.

Лице што се доселило од друг крај, дојденец. Дошлакот говорел грчки. Дошлаците од селата.

ошлака | св.

Извалка, испрска со нечистотија. Тој го ошлака палтото.

влакна

Зборот е поврзан со:

влакнен | прид.

Што е од влакна.

влакнав | прид.

Што е обрастен со влакна,

поплака | ж.

Изразување незадоволство од некоја неправилност, протестирање против некого или нешто. Сѐ повеќе се слушаат поплаки дека учениците не учат. Тој ги слушаше нејзините поплаки за изгубените муштерии, за должниците.

исшлака | св.

Измачка со нешто, извалка нешто. Ја исшлака блузата со боја.