дијалектичар | м.

Приврзаник на дијалектиката, тој што ја применува дијалектиката, дијалектичкиот метод.

дијалектичен | прид.

Својствен на, заснован врз дијалектиката.

дијалектолог | м.

Тој што се занимава со дијалектологија.

еклектицизам | зам.

електрицитет | м.

Една од основните особини на материјата, обусловена од заемното дејство и од движењето на атомските честички, која се манифестира со низа електрични и магнетни појави. Позитивен електрицитет. Негативен електрицитет. Атмосферски електрицитет. Галвански електрицитет.

електромотор | м.

Мотор што работи на електричен погон, машина преку која се претвора електричната енергија во механичка работа.

колективизам | м.

Принцип на заемна помош и соработка на луѓето од еден колектив, преданост кон општите интереси. Во групата владееше дух на колективизам.

лексиколошки | прид.

Што се однесува на лексиколог и на лексикологија.

подзавлекува | несв.

Тешко, отежнато се движи, криви; завлече 3. Тој подзавлекува со ногата.

поразвлекува | несв.