Резултати за пребарувањето: лен
милен | прид.
Што е мил, нежен, галовен. Милен поглед. Милна насмевка.
болен | прид.
а) Што боледува, што го боли нешто. Таа е тешко болна. Тој бил болен од маларија. б) За дел од телото опфатен од болест. Болни гради. Болни нозе.
зелен | прид.
Што е со боја на трева, на свежи, неовенати лисје. Зелена хартија. Зелена кошула.
кален 1 | прид.
За метал – што станал многу тврд со калење. Кален челик.
оплен | м.
Водорамна греда на кола. Мажите паѓаа ничкум од колите долу, а опленот тропотел празен.
полен | м.
Цветен прав, ситни зрнца, сместени во прашниците на растенијата, што вршат опрашување. Пчелите носат нектар и полен. Поленот од цветовите убаво мириса.
дален | прид.
грлен | прид.
Што доаѓа од грлото, што се образува во грлото. Грлен призвук.
солен 1 | прид.
Што содржи сол, што е заситен со сол. Солена морска вода.
ленти
Зборот е поврзан со:
