срцелик | прид.

јаглика | ж.

Рано пролетно цвеќе со жолти и поретко розови цветови; Primula officinalis.

црволик | прид.

Што личи на црв. Црволика форма.

белолик | прид.

Што има бело лице, што е со изразито бела боја на лицето. Тој беше висок и белолик, а таа црномуреста. Белоликата, витка селанка ја симна шамијата.

челиков | прид.

Што е направен од челик1. Порти челикови. Копја челикови.

чешлика | ж.

Растение, еден вид трн со кругли цветни глави; Dipsacus silvestris.

изблика | св.

Истече силно, во големо количество, блика. Од неговиот нос изблика крв.

риболик | прид.

беликав | прид.

Беликав чад. Беликава фонтана. Беликави мразулци. Беликави камења.

бликање | глаг. им. ср.

Зборот е поврзан со: