Резултати за пребарувањето: мисла
мисла | ж.
Дејност на умот; мислење, размислување. Човечка мисла.
умисла | ж.
Свест и намера при извршување на нешто, најчесто нешто лошо. Тој тоа го кажа без умисла да се правда.
смисла | ж.
Внатрешна логична содржина на нешто, значење. Смислата на романот. Во поширока смисла. Во буквална смисла. Во позитивна смисла.
мислат
Зборот е поврзан со:
смислат
Зборот е поврзан со:
домисла | ж.
Нешто што е резултат на нечие размислување, нешто што е смислено; замисла. Идејата, среќната домисла да се состави ваква книга, се раѓа речиси спонтано. Беше брз на зборот, уште побрз на домислата. Тоа се само пусти домисли.
помисла | ж.
Мисла, намера, желба. Далеку е од помислата дека тоа ќе се реши. И самата помисла на тоа му создаваше нервоза.
замисла | ж.
Тоа што е замислено, смислено да се направи; идеја, намера, план за некаква работа. Основна замисла. Тајна замисла. Уметничка замисла.
намисла | ж.
Мисла, помисла за нешто, за некоја намера. Добра намисла. Тој немаше лоша намисла.
премисла | ж.
Премислена постапка. Гревот не се прави со премисла. Убиство со премисла.
