Резултати за пребарувањето: нос
нос | м.
Орган на мирисот и еден од дишните органи, кој се наоѓа на средината од лицето кај човекот и на предниот дел од главата, над устата, кај животните. Грбав нос. Чпртав нос.
носи | несв.
Држејќи нешто, некого в рака, в раце или товарено на себе, оди за да го премести. Во едната рака носеше торба. Во рацете носеше русокосо девојче. На рамо носеа лопати. На грб носел војничка раница. Жените на глава носеа тепсии.
носа
Зборот е поврзан со:
носе | ср.
нанос | м.
Тоа што го надонесува водата (река, поплава) кога ќе надојде. Патот беше затрупан со наноси од песок по поплавата. Нивјето им се родни од наносите на реката.
носен 2 | прид.
Што е носен, што некој го носел. Носениот џемпер. Носени панталони.
носен 3 | прид.
Што припаѓа, што се однесува на нос. Носна преграда. Носна празнина. Носни отвори.
износ | м.
Количина на финансиски средства, сума пари. На кој износ да го напишеме чекот? Наградата беше во износ од 100.000 денари.
етнос | м.
Народ, племе.
носач | м.
Тој што носи, што се занимава со носење, со пренесување.
