Резултати за пребарувањето: оглав
вртоглаво | прил.
Зборот е поврзан со:
токмоглав | прид.
За човек ‒ што е еднаков по раст со друг. Токмоглави деца. Помалата ќерка беше токмоглава со постарата.
седмоглав | прид.
Што има седум глави. Седмоглав змев. Седмоглаво чудовиште.
заоглават
Зборот е поврзан со:
тврдоглав | прид.
Што не отстапува од своите ставови, што не прифаќа туѓо мислење; своеглав. Тврдоглав човек. И двајцата се погодија тврдоглави и инаетчии.
разоглави | св.
Симне оглав од животно (за коњ). Момчето го разоглави коњот.
дигноглав | прид.
Што е горделив, надуен, што се прави важен. Стариот е дигноглав.
мазноглав | прид.
Очешлан, со мазна коса. Дојде еден господин, дотеран, намирисан и мазноглав.
рамноглав | прид.
Што е ист по височина со некого; токмоглав. Рамноглави деца.
златоглав | прид.
Што има глава со боја на злато. Ќе ги чува милувањата на златноглавите птици.
