родлив | прид.

Што дава род; плодороден. Родливо дрво.

порода | ж.

За животни – раса, сој. Запре пајтон, со чифт јаки коњи, од арапска порода.

родиум | м.

Метал со сребреникаво‒бела боја од групата на платините.

вроден | прид.

Што постои од создавањето, што се носи од раѓање, наследен, генетски. Вродена слабост. Вродена болест. Вродена мана.

породи | св.

Укаже помош при раѓање. Бабицата ја породи.

родина | ж.

Татковина, земја каде што се родил некој. Мојата родина да биде напредна земја.

Родопи | и.

Планински масив во Европа.

изроди | св.

Роди, народи деца во голем број. Таа изроди едно чудо деца. Во бракот со него, тие изродија неколку деца, но сите им умреа.

продре | св.

оброди | св.

Даде многу род, роди, народи нешто во голем број. Јаболкницата обродила / на една ветка пет јаболка.