тегобен | прид.

Што е исполнет со тегоби, тежок, мачен. Тегобно чувство. Тегобно време. Тегобна положба. Тегобен живот. Тегобен глас.

потстег | м.

потегне | св.

Потргне нешто со влечење, повлече. Впрегнатите коњи го потегнаа железниот труп на косачката. Малиот го потегна човекот за ракавот.

настега | св.

Со стегање, притискање направи во мал простор да собере нешто во поголемо количество. Ги настега кошовите со тутун. Сè што му требаше сакаше да настега во куферот.

стегачи

Зборот е поврзан со:

тегличе | и. ж.

Зборот е поврзан со:

постегне | св.

Стегне малку или уште малку, посилно. Тој ги постегна врвките на чевлите. Постегни го оглавот.

теглилен | прид.

Што е исполнет со маки, тежок, макотрпен.

натегање | глаг. им. ср.

Зборот е поврзан со:

натегање | глаг. им. ср.

Зборот е поврзан со: