Резултати за пребарувањето: ум

калциум | м.

Хемиски елемент, сребренобел метал, распространет во многу соединенија во природата и неопходен за развој на сите живи суштества; симбол Ca. Недостатокот на калциум кај човекот предизвикува рахитис.

оптимум | м.

Тоа што е најдобро, најповолно, што одговара најмногу на нешто.

безумие | ср.

Состојба на тој што е безумен, безумност, лудост. Тој беше преплашен до безумие. Во моменти на своето безумје таа ја кинеше облеката

одумира | несв.

одглуми | св.

Одигра, претстави текст, ролја глумејќи. Тој совршено го одглуми ликот во филмот.

безумен | прид.

Што е без ум, луд; спрот. паметен. Безумен човек. Безумно дело. Безумна игра. Безумни работи.

обезуми | св.

Одземе некому способност за расудување; полуди, збудали некого. Сакаше да го обезуми старецот и да му ги украде парите.

тоникум | м.

Лек за јакнење, за закрепнување.

истумба | св.

Преврти нешто наопаку. Го истумба столот и самиот падна со него.

игумени

Зборот е поврзан со: