Резултати за пребарувањето: ум
калциум | м.
Хемиски елемент, сребренобел метал, распространет во многу соединенија во природата и неопходен за развој на сите живи суштества; симбол Ca. Недостатокот на калциум кај човекот предизвикува рахитис.
оптимум | м.
Тоа што е најдобро, најповолно, што одговара најмногу на нешто.
безумие | ср.
Состојба на тој што е безумен, безумност, лудост. Тој беше преплашен до безумие. Во моменти на своето безумје таа ја кинеше облеката
одумира | несв.
одглуми | св.
Одигра, претстави текст, ролја глумејќи. Тој совршено го одглуми ликот во филмот.
безумен | прид.
Што е без ум, луд; спрот. паметен. Безумен човек. Безумно дело. Безумна игра. Безумни работи.
обезуми | св.
Одземе некому способност за расудување; полуди, збудали некого. Сакаше да го обезуми старецот и да му ги украде парите.
тоникум | м.
Лек за јакнење, за закрепнување.
истумба | св.
Преврти нешто наопаку. Го истумба столот и самиот падна со него.
игумени
Зборот е поврзан со: