Резултати за пребарувањето: брич
брич | м.
Нож за бричење. Дедо ми се бричеше со брич.
бричи | несв.
Отстранува влакна од телото, најчесто од лицето, со брич. Тој ја бричи брадата, а јас не ги бричам ни мустаќите ни брадата.
брича
Зборот е поврзан со:
бричат
Зборот е поврзан со:
ибриче | и. ср.
Зборот е поврзан со:
добричи | св.
Заврши со бричењето на некого. Иако не беше добричен, се истави од берберскиот стол. Отиде кај друг бербер да го добричи.
бричење | глаг. им. ср.
Зборот е поврзан со:
избричи | св.
Отстрани влакна (брада) од телото со брич; Еден постар војник им ги избричи главите на регрутите. Другарите го избричија младоженецот.
забричи | св.
а) Почне да бричи некого; бричи Берберот го забричи младото момче. б) Почне за првпат да бричи некого; бричи Утре кумот ќе го забричи младоженецот.
бричеви
Зборот е поврзан со:
