далак | м.

Слезина.

евлак | м.

Шума со евла, со тенки зелени дрвца. Од евлакот затопоти и дотрча уште еден коњ.

залак | м.

Парче леб што наеднаш се става в уста, се џвака и се голта; касај. Одвај го голтна последниот залак. На секој залак испиваше чаша вино. Си пикаше големи залаци во устата.

голак | м.

Сиромашен, беден човек; голтар. Што ве лаже овој ганѕало и голак?

лакот | м.

(анат.) Дел од раката, зглоб што ги поврзува подлактицата и надлактицата. Ги засука ракавите над лакти и се фати за работа.

лакеј | м.

Униформиран слуга во богати, отмени кругови. Лакејот ја отвори вратата.

колак | м.

Колач, погача (обично со неа се кани на свадба). Дојде попот да го сече колакот на славата.

ашлак | м.

Неранимајко, мангуп. Таткови дворја ли дигнавте, бре ашлаци, та што сте се разгаштиле?!

кулак | м.

Идеолошка определба од времето на аграрната реформа по 1945 година за селанец, земјоделец со повеќе земја од земјишниот максимум.

долак | м.