залула | св.
Почне да лула некого или нешто; заниша. Морето го залула коработ. Таа го залула детето.
залулее (се) | св.
залупи | св.
Почне да лупи нешто. Таа залупи од сварениот компир.
залупка | ж.
Дрвен сад со поклопка за носење храна на нива. Од торбата извади еден сомун и залупка со пиперки.
залута | св.
Почне да лута, да скита; лута. Тој залута низ улиците на градот.
залутан | прид.
Што е загубен, изгубен, дезориентиран. Залутан патник. Залутани куршуми. Залутан поглед.
залути ми | св.
Почне да ми (ти, му...) лути од нешто; ми (ти, му...). Пиперките ми залутија.
залче | ср.
заљубен | прид.
Што чувствува љубов спрема некого; вљубен. Двајцата заљубени ја криеја својата љубов.
заљубеник | м.
Тој што е заљубен, тој што сака некого или нешто; Страстен заљубеник. Заљубеник на виното. Заљубеници во зборот.
