заљуби | св.
Почувствува љубов спрема некого, засака некого. Тој ја заљубил поповата ќерка и ја зел за жена.
заљублив | прид.
Што лесно се заљубува. Заљублива девојка.
замав | м.
Силно и енергично движење со крената рака, обично при удар или при фрлање. Со еден замав го фрли противникот во калта. Со брз замав го тргна јорганот.
замава | св.
Почне да мава, да удира. Тој замавал со стапот по грбот на магарето.
замавнат | прид.
Што е со замав, што содржи замав. Стоеше со замавнат стап во раката.
замавне | св.
Направи замав со рака или со нешто во раката (обично за да удри по некого или по нешто). Тој замавна со раката и ме турна назад. Замавнав со стапот низ воздухот. Тој замавна со сабјата.
замавнување | ср.
Со брзо замавнување ја скина гранката.
замавта | св.
Почне да мавта. Тој замавта со рацете. Кучето ја замавта опашката кога ме виде.
замаглен | прид.
Што е прекриен со магла. Замаглена планина. Замаглени пејзажи.
замагли | св.
Покрие, прекрие со магла. Маглата што падна вчера го замагли градот.