замолска | св.
Почне да молска. Од кај ридот замолскаа молњи.
замолчи | св.
замолкне_1 Тој замолчи и се загледа пред себеси. И двајцата замолчеа кога го слушнаа истрелот.
замоми | св.
Направи да стане мома, девојка. Ја замоми поповата ќерка.
замомчи | св.
Направи да стане момче. Тешкиот живот предвреме го замомчи.
замонаши | св.
Направи да стане монах, монахиња. Ја замонашиле против нејзината волја.
замор | м.
Состојба на слабост на организмот како последица на напорна физичка или психичка работа; изнемоштеност, исцрпеност. Тој почувствува замор. Тие беа исцрпени од замор. Телесен замор.
заморен | прид.
Што предизвикува замор, што е напорен, тежок. Заморна работа. Заморно патување.
замори | св.
Предизвика замор кај некого; умори, измори. Газдата ги замори работниците со тешката работа. Тој ги замори очите од читање.
заморувачка | ж.
замота | св.
Почне да мота (клопче и сл.); мота. Таа ја замота волницата.
