запурновина | ж.
запустен | прид.
Што е напуштен, оставен сам, пуст. Запустена куќа. Запустени ниви.
запустеник | м.
Бездомник, бескуќник. Во овој крај има многу запустеници.
запусти | св.
Направи нешто да стане пусто. Тој го запусти имотот од татка си.
запустикуќа | м.
Лице што премногу троши, што ја пусти куќата; расипник. Го биеше глас дека е запустикуќа.
запустувачка | ж.
Уништување, опустошување. Селаните бегаа од селата за да се спасат од запустувачките на беговите.
запуши | св.
Почне да пуши. И двајцата седнаа и запушија.
запуштеност | ж.
Состојба на тој што е запуштен и на тоа што е запуштено.
запушти | св.
Не води грижа за некого или за нешто, занемари; Тој ги запуштил своите стари родители. Куќите во селото ги запуштиле.
запче | ср.
