заразен 2 | прид.
Што заразува, што предизвикува зараза. Заразна болест.
зарази | св.
Предаде, пренесе зараза некому. Тој ги зарази и другите деца со жолтица.
заразмавта | св.
Почне да размавтува. Тој заразмавта со рацете.
заракоплеска | св.
Почне да ракоплеска. Сите заракоплескаа.
зарамни | св.
Направи да биде рамно, дотера нешто со рамнење. Тој го зарамни местото со земја. Таа го зарамни чаршафот на креветот.
зарана | прил.
зарани | св.
зарар | м.
Штета, загуба. Вчера тој направи голем зарар.
зараскажува | св.
Почне да раскажува. Старецот ни зараскажува за своето детство.
зарасне | св.
Обрасне со трева, со влакна и сл., густо се прекрие со нешто. Патот зараснал со трева. Нивите зараснале со трње и плевел. Тој зараснал во брада.
