заринка | св.
Навлезе, се забоде во нешто. Бродот заринка на брегот.
зарипа | св.
Почне да рипа, заскока. Кучето зарипа околу нас.
зарипнат | прид.
Зарипнат глас.
зарипне | св.
Не викај толку силно, ќе зарипнеш.
за'рка | св.
Почне да 'рка. Само што ја стави главата на перница, веднаш за'рка.
зарлија | прид.
Што има среќа во (хазардна) игра. Зарлија човек.
заробеник | м.
Лице што е заробено, пленето; пленик. Размена на заробеници.
заробеништво | ср.
Положба, состојба на тој што е заробен. Неколку офицери паднаа во заробеништво.
зароби | св.
а) Фати жив непријател (во војна). Тој зароби двајца непријателски војници. б) Освои, завладее, заплени (територија, народ, материјални блага).
зарови | св.
Почне да рови. Тој ја зарови земјата во бавчата.
