засрами | св.
Направи некој да почувствува срам. Таа ме засрами пред другарите. Тој го засрами детето откривајќи ја неговата тајна.
засрка | св.
Почне да срка. Тој лакомо засрка од чорбата.
засрклив | прид.
Што предизвикува засркнување. Засрклив липот.
засркне | св.
Направи некој да се задави, да се задуши од нешто. Смеата го засркна и тој долго не можеше да се поврати.
засркнувачки | прид.
Засркнувачка смеа.
засрми | св.
Извезе со срма. Ракавите на кошулата ги засрми.
заставник | м.
Подофицерски чин во војската.
застаклен | прид.
Што има стакло, што е со стакло. Застаклена соба. Застаклена градина.
застакли | св.
Стави стакло на нешто. Фотографиите беа врамени и застаклени.
застане | св.
Престане да се движи; запре. а) За човек, за животно. Застанав зад една карпа. Тие застанале да се одморат. Коњот застана во една ливада и започна да пасе. б) За превозно средство. Камионите застанале кај мостот. Кога автобусот застана, тие веднаш слегоа.
