затежи | св.

Почне да ми (ти, му...) тежи. Ми затежија торбите. Ранецот му затежи.

затекне | св.

затемели (се) | св.

затемелувач | м.

Тој што поставува основа;

затемнее | св.

Почне да темнее. Прозорците затемнеаја и сѐ стивна.

затемнение | ср.

затемни | св.

Направи да биде темно. Ја затемни собата со спуштањето на ролетните.

затемнување | ср.

(астр.) Полно или делумно засенување на светлината на небесно тело. Затемнувањето на сонцето не треба да се гледа со голо око.

затепа | св.

Почне да тепа, да удира. Човекот се сврте и го затепа кучето крвнички. Таткото одвај се воздржа да не го затепа палавиот син.

затепка | св.

Почне да тепка, да пелтечи, да д'тка. Момченцето плашливо затепка.