затера | св.
Почне да тера; да гони. Овчарот ги затера овците на пасење.
затести се | св.
Се извалка со тесто. Од месењето се затести во рацете.
затетерави се | св.
Почне да се тетерави. Тој се затетерави и падна. Од тежината коњот малку се затетерави.
затече 1 | св.
Почне да тече; Затече вода од славината. & затекоа солзи по лицето.
затече 2 | св.
Најде некого или нешто на некое место, во некаква положба или состојба. Дождот нѐ затече на нива. Ја затеков разбудена. Тој ги затекол децата како берат сливи.
затечен | прид.
Глаголска придавка од затече2. Тој не му е вистински син, туку е затечен од првиот брак на жена му.
зативне | св.
Смири; Зативна ветрот. Благиот глас на мајката го зативна плачот на бебето.
затилен | прид.
Што е на тилот. Затилен отвор. Затилен дел од главата.
затилник | м.
Заден дел на главата;
затилница | ж.
Удар со исправена дланка по тилот. Му удри една силна затилница.
